Żołnierz

       Mój Puzel w Poznaniu na Targach, zawsze to bliżej niż Costa Bianca, a zawsze jednakowo daleko...

Wracaj, tęsknię, czasem zdaje mi się, że już bardziej nie można, a potem tęsknię jeszcze gorzej.

Zobaczymy się wieczorem. I tyle do powiedzenia, do pogłaskania, do przytulenia, do wysłuchania. Wracaj.

Przypomniał mi się stary kawał,

Pisze żołnierz do dziewczyny :

-Jak będę mógł, to przyjadę.

Dziewczyna:

-Będziesz mógł! Przyjeżdżaj!