isabela

                      Przyszła,   a Ty tu czego ? pytałam,  dzwi były otwarte,  nie szkodzi,  nie musisz od razu pchać się z butami. Nie mam ochoty z Tobą rozmawiać,   odejdź.       Weszła nieproszona, odganiałam,     mam niebieskie oczy -mówiła,      nie lubię niebieskich oczu!      Mam w sobie czułość, bliskość drugiej osoby,   ciepłe ręce,  opowieści .      Tak  zagadywała  aż   weszła do głowy ,  wcisnęła się w poduszkę,  wsadziła ucho  w telefon ,  wkręciła we włosy,   dotarła  do serca...