isabela

                Wczoraj rano dostałam od Żeglarza zaproszenie na kawę, odmówiłam, sorry , mam trochę pracy, później jadę do Z. z kosztorysami,  zadzwoń jutro, pa pa.           Na dobrą sprawę wykroiłabym godzinkę, ale postanowiłam nie ulegać kaprysom swoim i cudzym.   Taka próba charakteru.      Jego i swojego.    Pojechałam sobie, droga ekstra, noga do gazu ciężka,  muzyczka taka, jaką lubię, papierosek, no dobrze cztery  papieroski.   W Z. załatwiłam co trzeba w przyzwoitym czasie , kupiłam sobie soczek pomidorowy na poprawę nastroju i kita z powrotem.  Na drodze wylotowej z   Z. do mojego miasta stoi sobie ...  znajomy mercedes! ha  Żeglarz się stęsknił!   Próba mojego charakteru wypadła niepomyślnie, dałam się namówić na kawę z  głaskaniem.           Po powrocie do firmy zrobiłam zaległości w fakturach, porządek w papierach hasłem przewodnim!  Skasowałam kasę za zrobione kilometry, wysłałam  zakładową pocztę, zatankowałam samochód,  zrobiłam lepsze zakupy  (forsa zarobiona lekką ręką powinna iść na luksusy)  i  przed 16  wkroczyłam z siatami do domu.   Pan Mąż  miał urlop na chore gardełko,  wiedziałam o tym od rana więc liczyłam na pomoc w przyrządzeniu wykwintnej obiadokolacji.    Wchodzę sobie do domku...  Pan i Władca śpi,     najlepsze lekarstwo na chore gardło to nie pić dzień wcześniej . Głośno tego nie powiedziałam. Łóżka rozgrzebane, w chacie syf,  dziecko na SKS-ie, kot głodny, pies uwiązany przy płocie w taki deszcz !!! Upierdolony jak diabeł.    Wyszłam......   do sklepu po 4 sztuki Okocim Mocny.  Zbawienny trunek pomógł mi sprzątnąć  stajnię Augiasza i w międzyczasie ugotować coś dobrego.      Cały dzień na nogach,  zmęczona, trochę głodna,  nakrywam do stołu z córką.      Pan Mąż pyta : a co to miałaś dzisiaj wypłatę?    Nie,  zarobiłam na kilometrach.          I  dowiedziałam się , że   :   1- jeżdzę jak wariat,  2- jutro zabierze mi samochód,   3- słucham w kuchni głupich piosenek,  4-rozpuszczam dziecko,  5- piję za dużo piwa!!!     Nie czekając na punkt nr 6 poszłam spać do drugiego pokoju.

PS/  Wykwintnej obiadokolacji  nie jadłam.  Amen

                Nadeszła,  ona , jesień,  i na dworze i w sercu.  Rozumiem aurę, tak od lat, ale czemu w duszy?  I to zaraz po wiośnie? Przecież po wiośnie powinno być lato! 

Nigdy nie zrozumiem dlaczego mężczyźni, gdy poczują , że kobiecie bardzo na nich zależy zaraz uciekają, chowają się w skorupę, jak żółwie.    Nie   r o z u m i e m  !!!   To chyba dobrze mieć pewność, że komuś przy tobie dobrze, że ktoś myśli, tęskni. A oni kurwa na odwrót!  Zapewne nie wszyscy, tylko  ci , których do tej pory znałam.   Nie chciałam wiele, nie chciałam żeby się ze mną ożenił, nie chciałam jego pieniędzy,  nie wyrywałam mu czasu na siłę.  Tylko trochę uczucia, czasem jakiś telefon,  miłe słowo, czasem wypad we dwoje.     Nie robiłam wyrzutów , nie stawiałam warunków, żadnych.   I czego  kurwa jeszcze??????

                           Przykład prawie z Bravo, albo raczej z  Przyjaciółki,  chora żona, hmmmm,  oczywiście nie o mnie chodzi... Bo co mi może się stać, ewentualnie rozpacz, dno , histeria,  drobiazg całkowity, niewarty wspomnienia. Po co mi zawracał głowę?  zaglądał w oczy? Pytania oczywiście czysto retoryczne.  Wypita wczorajsza wóda złagodziła szok, nie płakałam, jeszcze nie, jeszcze nie wiem tak do końca.   Jeszcze się karmię złudzeniami.  Jeszcze parę dni , tygodni i pewnie się ich pozbędę.   Upadnę,  może się ugnę, ale wstanę , silniejsza, bardziej wyprostowana.            Zachowaj  godność KOBIETO !!! 

               Miło zaczęty dzień,  rano zachwycony wzrok Żeglarza ,  mmmmm,   później zaproszenie od Prezesa  na koniak,   od  Przyjaciela na szampana,  nie skorzystałam.     W pracy muszę mieć głowę na karku, poza tym moja żelazna  zasada: samochód!  Parę lat temu zatrzymał mnie patrol, rutynowa kontrol,  a ja nabzdryngolona! Na szczęście jeden z nich to kumpel,  podarowali, ufff.  Od tamtego czasu trzymam się trzeźwo za kółkiem.     Tak więc branie od rana,  niesłychane czego może dokonać czarna sukienka z rozporkiem!!!

                      Przyszła,   a Ty tu czego ? pytałam,  dzwi były otwarte,  nie szkodzi,  nie musisz od razu pchać się z butami. Nie mam ochoty z Tobą rozmawiać,   odejdź.       Weszła nieproszona, odganiałam,     mam niebieskie oczy -mówiła,      nie lubię niebieskich oczu!      Mam w sobie czułość, bliskość drugiej osoby,   ciepłe ręce,  opowieści .      Tak  zagadywała  aż   weszła do głowy ,  wcisnęła się w poduszkę,  wsadziła ucho  w telefon ,  wkręciła we włosy,   dotarła  do serca...